Του Νεκρού Αδερφού

                                                               Περίληψη 

   Την Αρετή,μια δωδεκάχρονη , μονάκριβη και πολυαγαπημένη κόρη αποφασίζουν οι εννιά αδερφοί και η μάνα της να την παντρέψουν πολύ μακριά , στη Βαβυλώνα  .Η απόφαση πάρθηκε ύστερα από πίεση του Κωσταντή , ο οποίος έπεισε τελικά τη μάνα και τους οκτώ αδερφούς δίνοντας όρκο ότι θα φέρει την Αρετή από τα ξένα στη μάνα , αν συμβεί κανένα δυσάρεστο η ευχάριστο οικογενειακό γεγονός.Αργότερα, μετά το γάμο της  Aρετής , όλοι οι αδερφοί της πέθαναν και η μάνα , μόνη και έρημη, αναθεμάτιζε το νεκρό Κωσταντή , επειδή δεν τηρήσε τον όρκο του.Τότε αυτός βγήκε μια νύχτα από τον τάφο του και με καταπληκτική ταχύτητα έφτασε στην αδερφή του , την πήρε και καβάλα στο άλογο έφυγαν για το πατρικό τους , χωρίς η Αρετή να έχει καταλάβει ότι ο Κωσταντής είναι βρικόλακας. Ο Κωσταντής απέφευγε να απαντήσει στις ερωτήσεις της Αρετής , κατά τη διάρκεια της διαδρομής , που κάτι υποψιάζονταν . Όταν έφτασαν στον τόπο τους , ο Κωσταντής ξαφνικά μπήκε στον τάφο του και μόνη της πήγε στο σπίτι που το βρήκε ερημωμένο.Η μάνα της αρνήθηκε αρχικά να δεχτεί τον επισκέπτη. Όταν όμως άκουσε ότι πρόκειται για την Αρετή,της άνοιξε, αγκαλιάστηκαν και πέθαναν και οι δύο.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΑΡΑΛΛΟΓΗΣ

Οι παραλογές είναι διηγηματικά τραγούδια, όπου το επικό στοιχείο αναμειγνύεται με το λυρικό και το δραματικό. Αφηγούνται τις δραματικές κυρίως περιπέτειες της ανθρώπινης ζωής με τον τρόπο των παραμυθιών. Οι υποθέσεις των παραλογών άλλοτε στηρίζονται σε λαϊκές παραδόσεις μας, κι άλλοτε πάλι μας φαίνονται τελείως φανταστικές.
Τρεις είναι οι κυριότερες πηγές από τις οποίες αντλούνται οι υποθέσεις τους
• από αρχαίους μύθους και παραδόσεις σχετικές με αγίους, δράκους, στοιχεία, βασιλιάδες και πρίγκιπες, δαιμονικές μορφές και άλλα δημιουργήματα της λαϊκής φαντασίας. (Οι ωραιότερες και πιο διαδεδομένες από την ομάδα αυτή είναι “Του νεκρού αδελφού” και “Του γιοφυριού της Άρτας”, όπου κυριαρχεί το τραγικό στοιχείο).
• από περιστατικά της κοινωνικής ζωής, τα οποία προκαλούν συγκίνηση στο λαό, όπως είναι οι ερωτικές ή οικογενειακές τραγωδίες (άτυχοι έρωτες, φόνοι, εκδικήσεις, προδοσίες, σκάνδαλα ηθικού περιεχομένου, ναυάγια πλοίων κ.ά.)
• από εθνικές και ιστορικές μνήμες που αναφέρονται σε πολέμους, λεηλασίες, σφαγές κτλ.
Το κυριότερο γνώρισμα της τεχνοτροπίας των παραλογών είναι η δραματοποίηση της αφήγησης, η οποία πετυχαίνεται: α) με το διάλογο ανάμεσα στους πρωταγωνιστές ή σε άλλα πρόσωπα, που μπαίνει συνήθως στα καίρια σημεία της αφήγησης, και β) με τη γρήγορη δράση.



Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΛΛΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Οι νέοι από τις αρχές μέχρι τα μέση του προηγούμενου αιώνα δεν είχαν κοντινές σχέσεις με τους γονείς τους. Αυτό οφείλονταν στο σεβασμό των παιδιών προς τους γονείς τους που πολλές φορές μετατρέπονταν σε φόβο. Συγκεκριμένα, τα παιδιά δεν τολμούσαν να αναφέρουν τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους προς τους γονείς τους. Αντίθετα, προτιμούσαν να τα κρατούν μέσα τους.
Πριν 30 με 40 χρόνια οι σχέσεις παιδιών-γονέων άλλαξαν σε κάποιο βαθμό. Ο σεβασμός συνέχισε να υπάρχει από πλευράς των παιδιών αλλά δεν γίνονταν φόβος. Έτσι, τα παιδιά εξέφραζαν τα συναισθήματα και τις σκέψεις του πιο ελεύθερα. Επίσης, είχαν την δυνατότητα να αντιδρούν  χωρίς όμως να παρεκτρέπονται,
Σήμερα όμως τα παιδιά όχι μόνο δεν φοβούνται τους γονείς τους αλλά, κατά μία έννοια, δεν τους σέβονται κιόλας. Πολλά παιδιά εκφράζουν αυτά που σκέφτονται ελεύθερα. Ακόμα, δεν είναι λίγοι και αυτοί οι οποίοι δείχνουν μηδαμινό σεβασμό στους γονείς τους. Υπάρχουν νέοι οι οποίοι βωμολοχούν απέναντι στους γονείς τους.
Στην ουσία, η έννοια σεβασμό προς τους γονείς στα διάρκεια των χρόνων έχει αλλάξει. Από το σημείο που ο σεβασμός σήμαινε φόβος για τα παιδιά, τώρα η λέξη αυτή είναι σχεδόν άγνωστη για τα παιδιά.